مرکز تخصصی فقه و اصول النفیسه اصفهان

التوبه 22« بگو: اگر پدرانتان و پسرانتان و برادرانتان و همسرانتان و خاندانتان و اموالی  که به دست آورده اید و تجارتی که از کسادیش می ترسید و خانه هایی که خوش دارید ، نزد شما از خدا و پیامبر ش و جهاد کردن در راه او عزیز تر هستند ، منتظر باشید تا فرمان خدا برسد و خدا فاسقان را هدایت نمی کند».

البقره 165« بعضی از مردم برای خدا همتایانی اختیار می کنند و آنها را چنان دوست می دارند که خدا را . ولی مو منان  خدا را بیشتر دوست می دارند و آن گاه که ستم پیشگان عذاب را ببینند در یابند که هر قدرتی از آن خداست و هر آینه خدا سخت کیفر است».

فضائل زیادی برای شیعیانی که در عصر غیبت حافظ ولایت باشند  و به دستورات دین عمل نمایند ذکر شده است که به بعضی از آنها اشاره  می شود:

1- از حضرت  امام سجاد (ع)  نقل شده است که فرمود : « هر که بر ولایت ما در عصر غیبت قائمِ ما استوار باشد ، خداوند عزوجل پاداش هزار شهید از شهدای بدر و احد را به او عطا می کند».

2- از حضرت امام صادق (ع)نقل شده است که فرمود :« طوبی برای کسی که در غیبت قائم ما به امر ما تمسک  جوید ، چندان که قلب او  پس از هدایت منحرف نشود». راوی این سخن می گوید :« به آن حضرت گفتم : فدایت شوم طوبی چیست؟»

امام فرمود :« آن ، درختی است در بهشت که اصل و ریشه ی  آن در خانه ی  علی بن ابی طالب (ع) است و هیچ مو منی نیست جز اینکه شاخه ای از شاخه های آن درخت در خانه او باشد ؛ و این است فرموده ی خداوند که گفته است :« طوبی لهم و حسن مآب »

3- از حضرت امام موسی بن جعفر (ع) نقل شده است که فرمود:« طوبی برای شیعیان  ما که به رشته ی ولایت ما در زمان غیبت قائم ما چنگ می زنند و بر موالات و دوستی ما و برائت و دوری از دشمنان ما استوارند . آنان از ما هستند و ما از ایشان هستیم . و ما نیز خرسندیم که آنان شیعیان ما باشند ؛ پس طوبی برای آنان ! به خدا سوگند ، آنان در روز قیامت در رتبه ی ما هستند».

یادگار های علمی یک رهبر

از خصوصیات امام خمینی که نگاه ها را به سوی خود جلب می کرد، اندوخته های علمی او بود. وقتی امام نظریه های دینی خود را درباره ی تشکیل حکومت اسلامی بیان کرد، بیشتر علما آن را پذیرفتند. بدون تردید اگر امام برای شکل گیری و شروع نهضت خود پشتوانه فکری و فقهی نمی داشت، این نهضت مورد قبول مسلمانان واقع نمی شد و کم تر کسی به آن می پیوست، اماامام برای برپایی حکومت اسلامی دلایل محکم فقهی بیان می کرد که کتاب ولایت فقیه یا حکومت اسلامی حاصل درس های امام درباره ی تشکیل چنین حکومتی است.

امام خمینی، از آن انسان های نادری است که در بسیاری از جنبه ها و توانمندی های علمی، شاخص و راهنما هستند. البته گذشته از استعدادی که خداوند به چنین انسان هایی عنایت می کند، نظم، کوشش و علاقه ی عمیق شخصی عامل بسیار مهمی برای شکوفایی است. وقتی به زندگی تحصیلی امام نگاه می کنیم، می بینیم که با نظمی مثال زدنی مطالعات خودش را دنبال می کرده است. دیگر این که وقتی امام به سرچشمه ی دانشی در وجود استادی پی می برد، همواره گرد وجود آن استاد می گشت و از آن چشمه ی گوارا آن قدر می نوشید که احساس می کرد، سیراب شده است و حال خود چشمه ای شده که جویبارهای علم و معرفت از آن جاری است. شرح دلدادگی امام به برخی از اساتید خود، بسیار شیرین و خواندنی است. گاهی این علاقه به گونه ای بوده که تنها امام می توانسته در مجلس درس استادی زانو بزند و کسب معرفت کند. به همین دلیل، وقتی امام به سن میان سالی رسید، یکی از چهره های برجسته ی علمی حوزه ها شده بود. جلسه های درس امام در حوزه های قم و نجف، مشتاقان فراوانی داشت و بسیاری از اساتید بزرگ امروز حوزه ی علمیه قم و مسئولان و رهبران روحانی کشور، روزگاری از شاگردان امام بوده اند و از دریای علم آن عالم بزرگ بهره ها برده اند.

امام  خمینی از دوران جوانی توانایی سرودن شعر داشته و به مناسبت های گوناگون شعر می گفته اند .البته امام به طور جدی به شعر نپرداخته و نخواسته اند که در این زمینه بیشتر وقت بگذارند ، بلکه فعالیت شعری ایشان در حاشیه ی فعالیتهای علمی ، اجتماعی و سیاسی ایشان بوده است . بخشی از اشعار امام که متعلق به قبل از انقلاب است ، در هجوم های گاه و بی گاه ماموران  امنیتی رژیم شاه به منزلشان  از میان رفته است. باقی اشعار ، در کتابی به نام «دیوان امام» منتشر شده است.

نمونه زیبای دستگیری

یکی از دوستان شهید آیة الله سعیدی می گوید:

ما در مسجد شهید سعیدی، صندوق خیریه و کمک به محرومان داشتیم که بعد از شهادت او،این صندوق به کارش ادامه داد. روزی برای بررسی وضع نیازمندی که توصیه شده بود رفتیم، مردی را دیدیم که روی یک تخت چوبی نشسته بود و پاهایش قطع شده بود! بعد از آنکه متوجه شد ما از مسجد موسی بن جعفر علیه السلام هستیم،گفت: شما مرحوم حاج آقای سعیدی را می شناختید؟

گفتم: بلی،از شاگردان ایشان بودم. شما از کجا با ایشان آشنا بودید؟

سرش را به دیوار زد و گریه کرد و شاه را لعن و نفرین کرد نمود، آنگاه گفت: من قبلا راننده ماشین مسافر بری بودم که در یکی از شهرها تصادف کردم و در اثر آن پاهایم قطع شد و خانه نشین شدم. این خانه را که می بینی حاج آقا سعیدی برای ما درست کرده و زندگی ما را ایشان اداره می کردند، ما با هم دوست بودیم، رفیق بودیم، می رفت برای ما نام و روغن می گرفت و می آورد او واقعا آقا بود.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مسلمانی برای مسلمانی حاجتی را برآورده نمی کند مگر اینکه خداوند تبارک و تعالی به او ندا می دهد: ثواب تو بر عهده من است و به کمتر از بهشت برای تو راضی نمی شوم.

آخرین سخن امام هادی علیه السلام 

امام به بستر بیماری افتاده است فرزندان مراقب اوضاع حال پدر هستند ،در حالیکه آن حضرت آخرین لحظات ایام زندگی خویشتن را طی می کند باز از تربیت شاگردان مکتب معنوی خود غافل نمی نشیند و می خواهد حتی در این واپسین دم حیات نیز جان آنان را با آب زلال چشمه ی معرفت شستشو دهد.

یکی از علاقمندان و یاران آن حضرت به نام «ابود عامة» به عنوان عیادت وارد محضر امام می شود پس از احوالپرسی هنگامی که می خواهد اجازه ی مرخصی بگیرد امام می فرمایند :« چون حقی از شما بر عهده ما است آیا می خواهی با گفتن حدیثی آن را تلافی نموده و تو را مسرور سازم؟ راوی عرض می کند ای فرزند رسول خدا اگر حال شما مساعدت کندچه قدر نیازمند هستم !

امام هادی (ع) فرمودند : پدرم محمد بن علی از پدرش علی بن موسی الرضا او هم از پدرش موسی او هم از پدرش جعفر او هم از پدرش محمد بن باقر او هم از پدرش علی بن الحسین او هم از پدرش حسین بن علی او هم از پدرش علی بن ابیطالب او هم از رسول خدا (ص) نقل نمود که روزی رسول خدا به من فرمود بنویس!گفتم چه بنویسم؟ فرمود بنویس:

به نام خداوند بخشا یشگر مهربان

«ایمان چیزی است که دلها آن را با خود ثابت نگه میدارندو اعمال و کردارهای انسان وجود آن را در دل تصدیق می کنند ولی اسلام آن است که در زبان جاری می شود و موجب حلال بودن نکاح و ازدواج می شود ».

راوی گفت نمی دانم به خدا قسم زیبایی حدیث بیشتر است یا زیبایی سند آن ؟ امام فرمود این حدیث در صحیفه ای که با املا رسول خدا و جدم علی تدوین شده است ثبت است و ما خاندان آن صحیفه را از همدیگر به ارث ویادگار می بریم.

 قال الهادی (ع): العتاب مفتاح الثقال و العقاب خیر من الحقد

امام هادی (ع) می فرمایند: سرزنش شروع سردی رابطه است ولی از کینه توزی بهتر است.

بحارالانوار ج 75، ص 36

ا   ابوهاشم یکی از دوستداران اهل بیت می کوید: آنچنان سختی معیشتی به من رو آورد که چاره ای جز آن اظهار در پیشگاه امام هادی پیدا نکردم. به حضور امام شرفیاب شدم تا نشستم فرمودند: ابوهاشم! شکر کدام یکی از نعمتهائی که خداوند به تو عطا کرده است می توانی انجام دهی؟ من گلو گیر شدم نتوانستم پاسخ گویم. امام شروع به شمردن نعمتهای الهی نمود و فرمودند: آیا از اینکه خداوند توفیق ایمان به تو عنایت کرده و به سبب آن بدن تو را مصون از آتش دوزخ نموده است ؟ و از اینکه به تو عافیت و سلامت داده و قدرت اطاعت و بندگی را داده است؟ و از اینکه قناعت و خود نگهداری عنایت فرموده و تو را از ذلت و حقارت مصون داشته است؟ آیا در برابر این نعمتها شکرگذار نیستی؟ مبادا شکایت سر دهی و اکنون من صد دینار به شما سفارش کردم که تقدیم کنند آنرا بگیر.

آنچه ممکن است موجب شبهه در ذهن ساده اندیشان شود ، طول عمر آن حضرت است ، ولی باید دانست که طول عمر یک انسان حتی تا چندین هزار سال  نه محال عقلی است و نه محال  عادی؛ زیرا محال عقلی آن است که به اجتماع یا ارتفاع دو نقیض منتهی شود، مثل آنکه بگوییم: هر چیزی یا هست یا نیست ؛ و هر عددی یا زوج است یا فردا   … که اجتماع و ارتفاع هر دو عقلا محال است ؛  و محال عادی آن است که به نظر عقل ممکن است، ولی با قوانین طبیعت سازگار نیست ، مانند آنکه در آتش بیفتد و نسوزد.

اما طول عمر انسان در قرن ها و بقای سلولهای بدن به حال نشاط  جوانی ، نه از قسم اول است و نه از قسم دوم ؛ بنابر این اگر حیات انسانی مانند حضرت نوح  950 سال یا بیشتر به طول انجامید ، زیاده بر آن  هم ممکن است؛ و از همین روی ، دانشمندان در جستجوی یافتن راز  بقای حیات و نشاط جوانی بوده و هستند و می توان با قواعد علمی  بدن انسان را از زوال و آفت نگهداری کرد.

بنا بر این طول عمر یک انسان از نظر عقلی و عملی ممکن است  ، هر چند راز آن برای بشر کشف نشده باشد .

گذشته از این ، اعتقاد به امام  زمان (ع) در مرتبه ی بعد از اعتقاد به قدرت مطلقه و قدرت بی حدّ خداوند متعال  و اعتقاد به نبوّت انبیاء  و تحقق معجزه  است  و بر این اساس ، آ ن دست قدرتی که آتش را بر ابراهیم  سرد و سلامت می کند و سحر ساحران را در کام  عصای موسی نابود می نمایید و  پیکر مرده را به دم عیسی زنده می کند و اصحاب کهف را قرن ها در حالت خواب بدون مدد غذا نگه می دارد ، برای او نگه داشتن انسانی در طول هزاران سال همراه با نشاط  جوانی-به جهت حکمت بقای حجت در زمین و نفوذ  مشیت به غلبه ی حق بر باطل - سهل و آسان است.

دیر زمانی نیست که قبر شیخ  صدوق در ری شکافته شد و بدن تازه ی او نمایان گشت و روشن شد که قانون طبیعت در مورد پیکر او استثنا خورده و عوامل فساد از تاثیر در اندراس بدن او عقیم گشته است!

اینک اگر عمو میت قانون طبیعت در مورد شخصی که به امام زمان (ع) به دنیا آمده و کتابی را عنوان کمال الدین و تمام النعمه  به نام آن حضرت نوشته است  تخصیص  بخورد ، تخصیص آن در مورد خلیفه ی خدا و وارث جمیع انبیا و اوصیا تعجب ندارد.