تربت امام حسين عليه السﻼم دارى ويژگى هايى است :
  1- از كعبه معظمه اشرف است .
 ٢ - آن زمين از زمين هاى بهشت است .
 ٣ - سجده بر آن خاك مقدس ، حجاب هاى هفتگانه را پاره مى كند .
 ٤ - نگاه داشتن آن سبب ايمن ى از بيم ها است .
 ٥ - در ميان متاع باعث بركت است .
 ٦ - مستحب است كام طفل را با آن خاك بردارند .
 ٧ - قرار دادن در قبر همراه مرده باعث ايمنى از عذاب مى شود

٨ - دفن كردن مرده در آن زمين مقدس ، سبب دخول بهشت است ؛ بدون حساب .
 ٩ - گردانيدن دانه هاى آن ، ثواب تسبيح گفتن را دارد .
 ١٠ - تسبيح كردن با دانه هاى آن تربت ، هفتاد برابر ثواب دارد

١١ - در زمان شهادت امام حسين عليه السﻼم اين تربت ، هر جا بود تبديل به خون شد . و در كتاب هاى معتبر علما و فقهاى بزرگ شيعه به تواتر رسيده كه آن خاك پاك مورد توجه رسو ل اﷲ صلّى اﷲ عليه و آله و سلم و امامان عليهم السﻼم ، كه همتاى قرآنند، بود . و اولين كسى كه بعد از شهادت حضرت سيدالشهداء عليه السﻼم از آن خاك پاك برداشته و به آن تبرك جست ، حضرت سيدالساجدين امام زين العابدين عليه السﻼم بوده كه آن خاك پاك را در كيسه ا ى نهاد و بر آن سجده مى كرد و تسبيحى از آن ساخته و با آن ذكر مى گفت و بعد از آن حضرت ، تمام ائمه طاهرين به آن خاك سجده مى نمودند و شيعيان را براى رسيدن به نهايت اجر و ثواب ، نه به قصد وجوب به اين كار دعوت مى كردند . و با تاكيد دستور مى دادند كه سجده برای
خد اى تعالى بايد بر زمين پاك باشد، ولى بر تربت امام حسين عليه السﻼم برتر است و باعث افزايش ثواب مى گردد . چنان كه شيخ طوسى روايت نموده است كه : حضرت امام صادق عليه السﻼم مقدارى از تربت امام حسين عليه السﻼم را در پارچه اى زرد ريخته و موقع نماز مقابل خود باز مى نمود و بر آن سجده مى كرد و تا مدتى شيعيان به اين طريق خاك را با خود نگاه مى داشتند اما بعدها براى آنكه كوتاهى نگردد به صورت مهر درآوردند و به عنوان تبرك همراه خود دارند و در موقع نماز بر آن سجده مى كنند .