در طب و زیست شناسی جدید به مقوله شادی بیشتر از منظر تاثیر و تاثرات شیمیایی نگریسته می شود. یعنی از پدیده شادی از آن جهت که سیستم عصبی را تحت تاثیر خود قرار می دهد و باعث ایجاد ترشحات متناسب با این حالت در بدن شده و در بافت ها و اندام های مختلف بدن ایجاد موقعیت هایی را می نماید، صحبت به میان می آید: «به نظر می رسد که خوشحالی و شادی که صرفاً به معنای داشتن افکار شاد و شاداب در اغلب مواقع است، تغییراتی در نظام شیمیایی مغز ایجاد می کند که بر فیزیولوژی جسم انسان اثرات سودمند می گذارد.

از سوی دیگر، اندوه یا افسردگی تغییراتی را در موقعیت شیمیایی بدن ایجاد می کند که بر بدن انسان تاثیر تخریب کننده دارد. موقعیت شیمیایی مغز که از طریق آن عمل می کنند به انتقال دهنده های عصبی مشهورترند و دست کم سی نوع مختلف آن در مغز شناسایی شده اند. با توجه به روحیه شخص، نسبت این انتقال دهنده های عصبی با هم تغییر می کند.

دسته ای دیگر، تغییرات حاصل شده در بدن در اثر شادمانی را مرتبط با کار اعصاب پاراسمپاتیک در بدن می دانند:

تحریک اعصاب پاراسمپاتیک موجب تغییراتی در انسان می شود که نتیجه آن احساس لذت و شادی است، بر عکس تحریک اعصاب سمپاتیک دارای تاثیر ناگوار و نامطبوع بر روی انسان است.¹

1.نقش ناکامی ها در شخصیت، ص145

شادی و نشاط از دیدگاه قرآن و حدیث، هادیه پرهیزکار، ص42