به گزارش رابط خبر ، مرکز فقه و اصول النفیسه سومین جلسه اخلاقی از سلسله نشست های آداب طلاب با تکیه بر کتاب منیه المرید شهید ثانی برگزارکرد .

این نشست با عنوان «خلوص نیت در اعمال و وسوسه شیطان»، روز دوشنبه مورخ 96/01/28 باحضور استاد ارجمند محمد علی اسکندری، مدرس و پژوهشگر حوزه برگزار شد.

آقای اسکندری با بیان مقام و منزلت خلوص و پاکی نیت، نیت را از خود عمل رسا تر و کارسازتر دانست و با استناد به حدیث قدسی«الأخلاص سرٌّ من اسراری استودَعَهُ قلبَ مَن اَحبَبتَهُ مِن عِبادی؛ اخلاص رازی از رازهای من است که در قلب بنده ای که دوستش دارم جای می دهم.»، خلوص در نیت را مدار قبولی اعمال انسان و میزان ارزیابی در روز  قیامت برشمرد .

استاد حوزه متذکر شد فرد باید از دو گروه از فقها و دانشمندان  برحذر گردد. گروهی که قطاع الطریق اند همچنان که روایت شده ؛«خداوند به داود(علیه السلام) وحی کرد : میان من و خودت دانشمند فریفته ی دنیا را واسطه قرار نده که تو را از راه دوستی من دور سازد، اینگونه عالمان راهزنان بندگان جویای من هستند. کمترین و ناچیز ترین رفتاری که من با آنان در پیش خواهم گرفت این است که شیرینی مناجات با خود را از دلشان برمی دارم » وگروه دوم؛ حرفه دنیا داری را در پیش نگرفته از سلطان جائر پیروی و به او کمک کردند و در منجلاب مطامع دنیا غرق شدند. در طول تاریخ اهل بیت آزاد منش زندگی کردن، پیروی نکردن و فاصله گرفتن از سلطان جائر را به بشریت آموخت. پیروان وفقهای شیعه آن را الگو و سر لوحه کار خود قرار دادند.

وی مهمترین اصل عملی کردن اخلاص را حضورقلب دانست که حضرت امام (ره) تکنیک بدست آوردن آن را در کتاب آداب الصلاه ذکر کردند  قلب انسان مثل کودک است که می خواهد الفاظ را یاد بگیرد که با تکرار و ممارست به این هدف می رسد. همچنین ملا احمد نراقی در کتاب معراج السعاده بیان می دارد روش کسب حضور قلب در نماز با تمرین حاصل می شود.

ایشان خاطر نشان کرد، راه ورود شیطان گرفتن خلوص است با جستجو در اعمال خود، متوجه شائبه های گناه در اعمالمان می شویم .اگر انسان با وجود مال و شهرت و مقام ، خشنود شود. درجه خلوصش پایین است.

ایشان در ادامه شرح حالی از آیت الله سید محمد خوانساری به نقل از آیت الله اراکی برای مبارزه با وسوسه شیطان عنوان کرد: «ایشان در زمان طاغوت، لباس مرجعیت را  درآورد و به جنگ با انگلیسی ها در جنوب کشور پرداخت و4 سال به اسارارت آنها در آمد، ایشان به مرحله ای رسیده بودکه ابواب القلب  شده بود. یعنی نگهبان بر قلبش داشت تا افکار شیطانی به درونش نفوذ نکند. من هفت سال در کنار منبر ایشان نشستم تا بتوانم از جمال ایشان استفاده کنم». 

مدرس حوزه تصریح کرد بعد از اخلاص، غرض از طلب علم، عمل است. باید علم لاینفع را جدا کنیم. پس باید تلاش کرد تا مرز بین عمل به اوامر و نهی از نواهی خداوند مشخص شود. هر کسی که علمش افزون ولی هدایتش افزون نشود فایده ای ندارد.

مهمترین آفات طلاب این است که خود را مشغول می کنند به یکسری از علوم اصلیه و غافل از اصلاح نفس می شوند.در صورتی که نباید غافل شود از آن اعمالی که رضایت پروردگار در آن است. محاسبه نفس است که مشخص کننده ی نافع بودن علم است در جهت تشخیص امراض درونی فرد.