چکیده:

حكم اوليه و تكليفي سقط جنين از منظر فقهيان، بر اساس كتاب، سنت، عقل و اجماع، حرمت آن است. اگرچه آن‌ها براي حكم كلي خود در شرايط و موارد خاص، استثنائاتي قايل شده‌اند مثل: حفظ سلامتي و جان مادر، جنين معلول، حمل خوشه‌اي، حمل ناشي از زنا.
به طور كلي نظرات آن‌ها پيرامون سقط جنين معلول به 4دسته تقسيم مي‌شود:
1) حرمت سقط مطلق (قبل و بعد از ولوج روح و در همه شرايط).
2) حرمت سقط بعد از ولوج روح به طور مطلق و جواز سقط قبل از ولوج روح به طور مطلق
3) حرمت سقط بعد از ولوج روح به طور مطلق و جواز سقط قبل از ولوج روح در شرايط خاص. 4) جواز سقط قبل و بعد از ولوج روح در شرايط خاص.
از اين بين،‌نظريه سوم موجه‌تر و پرطرفدارتر از بقيه مي‌باشد.
نظرات حقوق‌دان‌ها نيز در مورد سقط جنين به 3صورت زير است:
1)آزادي مطلق سقط: طرفداران آن تحت عناويني مثل حفظ آزادي زن، حفظ سلامتي و جان زن، دلايل اجتماعي و اقتصادي و ناهنجاري‌هاي جنيني قايل به جواز سقط هستند.
2) ممنوعيت مطلق: كه براي طرفدارانش آنچه از همه بيش‌تر باارزش‌تر است حفظ حق حيات جنين در تمام مراحل رشد است.
3) آزادي نسبي: كه موارد اضطرار در صدور جواز سقط، در نزد آن‌ها مهم است.
از اين ميان برخي حقوق‌دان‌ها به خاطر جلوگيري از شيوع معلوليّت‌هاي جسمي و ذهني در اجتماع، كاهش آلام طاقت‌فرساي خانواده‌ها، ترحم به جنين و كاهش هزينه‌هاي دولت و خانواده در درمان و نگهداري آن‌ها، قائل به جواز سقط جنين معلول شده‌اند.
كليد واژه ها: سقط، جنين، جنين معلول، ولوج روح، حرج مادر.

نگارنده
مريم اعظمي