مرکز تخصصی فقه و اصول النفیسه اصفهان
رشته فقه و اصول
رشته فقه و اصول
حضرت امام خمینی قدس سره در مورد نماز شب می فرمایند:
عبادات،هر چه مشقت داشته باشد ،مرغوب است و «افضل الاعمال احمزها، برترین کارها سخت ترین آنهاست» مثلاً در زمستان سرد ،شب از خواب ناز گذشتن و به عبادت حق تعالی قیام کردن ،روح را بر قوای بدن چیره می کند و اراده را قوی می کند .و این در اول امر،اگر قدری مشکل و ناگوار باشد ، کم کم پس از اقدام،زحمت کم می شود و اطاعت بدن از نفس زیاد می شود.
چنانچه می بینیم اهل آن بدون تکلف و زحمت قیام می کنند،و این که ما تنبلی می کنیم و بر ما مشکل و شاق است برای آن است که اقدام نمی کنیم؛و اگر چند مرتبه اقدام کنیم ، کم کم زحمت مبدل به راحت می شود.بلکه اهل آن ،التذاذ از آن می برند بیشتر از آن التذاذی که ما از مشتهیات دنیایی می بریم.پس به اقدام نفس عادی می شود «الخیر عادة» و این عبادت چندین ثمره دارد.
یکی آنکه خود صورت عمل در آن عالم به قدری زیبا و جمیل است که نظیر آن در این عالم نیست،و از تصور آن عاجزیم.
دیگر آنکه نفس ، صاحب عزم و اقتدار می شود و این نتایج کثیره دارد که یکی از آنها را شنیدی.
دیگر که انسان را کم کم مانوس با ذکر و فکر و عبادت می کند. شاید اگر که جذبه ربوبی پیدا شود و حالتی دست دهد، نکته حقیقی عبادت و سِر واقعی تذکر و تفکر حاصل آید،و هر دو عالم از نظر افتد و جلوه دوست،غبار دو بینی را از دل بزداید،و جز خدا کسی نمی داند که با همچو بنده بی خدا چه کرامت کند.
کتاب در سنگر نماز ص 112
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مرکز تخصصی فقه و اصول النفیسه در 1391/07/15 ساعت 04:47:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1391/07/18 @ 02:35:07 ب.ظ
رحیمی [عضو]
با سلام
«قال رسولالله صلیالله علیه و آله و سلم:
صبر سه قسم است؛ صبر هنگام مصیبت، و صبر بر طاعت، و صبر از معصیت؛ پس آن که صبر بر معصیت کند، خدای تعالی برای او سیصد درجه واجب میفرماید، و میان هر درجهای تا درجه دیگر به اندازه میان آسمان تا زمین است. و آن که صبر بر طاعت کند برای او ششصد درجه واجب میگرداند، و میان هر درجه تا درجهای به اندازه فاصله زمین تا عرش میباشد. و آن که صبر بر معصیت کند برای او نهصد درجه واجب میدارد، مثل فاصله زمین تا انتهای عرش.
یا علی
1391/07/18 @ 02:30:03 ب.ظ
رحیمی [عضو]
با سلام
از جمله اوصاف حمیده و اخلاق پسندیده، صفت جلیله «صبر» است. عارفی میگوید: هر که را صبر نباشد، به هیچ مقامی نتواند رسید.»
هر کس به هر درجه و مقام رسید، به واسطه صبر بود. و هر که دست از دامن آن برداشت از کمالات محروم شده است؛ لذا حضرت علی علیه السلام فرمود: «الصّبر نصف الایمان.»
و در روایت دیگری آمده است: «الصبر رأس الایمان.»
صبر، سه مرتبه دارد: صبر بر مصیبت؛ صبر بر اطاعت حضرت حق، صبر بر ترک معصیت. و برای هر یک از این مراتب، اجری وارد شده است. چنانچه در حدیثی آمده است:
«قال رسولالله صلیالله علیه و آله و سلم: صبر سه قسم است؛ صبر هنگام مصیبت، و صبر بر طاعت، و صبر از معصیت؛ پس آن که صبر بر معصیت کند، خدای تعالی برای او سیصد درجه واجب میفرماید، و میان هر درجهای تا درجه دیگر به اندازه میان آسمان تا زمین است. و آن که صبر بر طاعت کند برای او ششصد درجه واجب میگرداند، و میان هر درجه تا درجهای به اندازه فاصله زمین تا عرش میباشد. و آن که صبر بر معصیت کند برای او نهصد درجه واجب میدارد، مثل فاصله زمین تا انتهای عرش.
1391/07/15 @ 08:53:20 ب.ظ
عمادی [عضو]
ممنون از مطالب آموزنده شما
1391/07/15 @ 05:52:45 ب.ظ
معاونت فرهنگی [عضو]
امام صادق عليهالسلام :
صَلاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَيِّبُ الرِّيحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِى الدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛
نماز شب، انسان را خوشسيما، خوشاخلاق و خوشبو مىكند و روزى را زياد و قرض را ادا مىنمايد و غم و اندوه را از بين مىبرد و چشم را نورانى مىكند.
ثواب الأعمال، ص 42