قال فاطمة علیها السلام:رَضیتُ بما رضیَ الله و رسولُه
حضرت فاطمه علیها السلام می فرمایند:به آن چه خداوند و رسول او برای من بپسندد ،راضی ام.
ضد سخت رضا است و رضا عبارت است از عدم اعتراض بر تمام مقدرات الهّیه چه از نظر گفتار و چه در رفتار، چه در ظاهر و چه در باطن.یعنی انسان هیچ اعتراضی در هیچ حالتی بر هیچ واقعه ای که در زندگیش رخ می دهد نداشته باشد و صاحب رضا پیوسته در حالت لذت و انبساط روحی می باشد چون نزد او فقر و غنا، راحتی و سختی ،لقا و فنا ، مرگ و زندگی ،عزت و ذلت ،بیماری و سلامتی هیچ یک از اینها بر دیگری ترجیح ندارد برای هیچ کدام اضطرابی ندارد چون هر کدام از اینها را صادر از خداوند می داند و چون محبت حق تعالی بر دل و قلب او رسوخ کرده هر چه از او می رسد را دوست دارد.
عاشقم بر لطف و بر قهرش به جدّ**********بو العجب من عاشق این هر دو ضد
نا خوش ار خوش بود بر جان من********* جان فدای یار دل رنجان من
یکی از برزگان را گفتند که از آثار رضا در خود چه می یابی؟ گفت :در من بویی از رضا نیست و با وجود این ، هر گاه خدای تعالی تن مرا پل جهنم سازد و خلق اولین و آخرین را از آن بگذراند و همه را داخل بهشت کند،و مرا به جهنم افکند و جهنم را از من پر گرداند،به حکم او راضیم و به قسمت او خشنودم ، و هرگز به خاطرم نمی گذرد که کاش چنین نبودی ،و چرا این نصیب من شد و قسمت دیگران آن؛
در حقیقت مر تبه ی رضا از ثمرات محبت است و نتیجه ی آن صفت است چون محبت به کسی لازمه اش محبت به افعال محبوب و معشوق زیبا باشد در نظر عاشق نیز زیباست.

میزان الحکمة ج 5 ص 2098