عنوان تحقیق : برتری نظام ولایت فقیه بر دموکراسی
تعداد صفحه : 85صفحه
استاد راهنما : آقای جواد سلیمیان
اسامی اعضاء گروه :ملیحه میر لوحی-طیبه غلامی-کبری یزدانی چم حیدری-منیره امین نیلی
نام واحد حوزوی / شهر/ استان :استان اصفهان- شهر اصفهان-مرکز تخصصی النفیسه
کلید واژه : «دموكراسي»،«ولايت»،«فقيه»،«مشرعيت»،«مقبوليت»

چکیده :
براساس بينش الهي همه ي جهان ملك مطلق خداست و همه چيزي از آن اوست، هيچ كس حق تصرف در چيزي را ندارد مگر با اذن خدا، يعني حكومت كسي كه از طرف خدا نصب شده باشد مشروع است. يك مصداق آن حكومت رسول خدا(ص)به اتفاق شيعه و سني است، البته اهل سنن نظر دارند كه به جز رسول خدا(ص)كس ديگري از سوي خدا نصب نشده ولي شيعه معتقد است بعد از رسول خدا(ص) امامان معصوم(ص)منصوب خدا هستند. البته بواسطه ي نصب رسول خدا(ص)، و در زمان غيبت، فقيهي كه واجد شرايطي كه در روايات آمده باشد حق حاكميت دارد. البته چنين حكومت مشروعي براي حكومت بر مردم مقبوليت و پذيرش مردم را نياز دارد كه تا مردم آن را نپذيرند و قصد اطاعت از حاكم را نداشته باشند، حاكم نمي تواند آن ها را مجبور به پذيرش مشروعيت و اطاعت كند. نظام ولايت فقيه نسبت به دموكراسي از امتيازات خاصي برخوردار است. علاوه بر دارابودن مزاياي دموكراسي مثل اينكه مردم حق رأي دارند از عيوب آن مبرّاست چرا كه دموكراسي از آداب و رسوم و انديشه هاي بشري گرفته شده در حالي كه نظام ولايت فقيه بر محور قانونگذاري وحي الهي استوار است و قانون از قرآن و عترت گفته شده و حاكم اسلامي بايد معصوم يا درحدّ معصوم و امام عادل باشد و به دور از هواي نفس و خودرأيي كشور را اداره كند و عدالت را در حد توان در جامعه اجرا نمايد.هرجا كثرت است نقصي در صحنه است لذا دموكراسي نمي تواند بپذيرد كه اين فردِ فقيه است كه بايد حاكم شود، ولي حاضر است بپذيرد يك فرد به خاطر رأي زياد حاكم باشد. چون براساس ماديت ارزش گذاري مي كند و كثرت، ملاك ماده است به همين دليل اكثراً دموكراسي در مسائل شرعي چون و چرا مي كند. ولي فقيه نمايده مردم نيست بلكه كار او اين است كه حرف خدا و رسول و امام را براساس اجتهاد خود، به ما بگويد، يعني تلاش مي‌كند رأي و سخن گرفته شده از مسير وحدت را به جامعه برساند و به همين جهت ولايت فقيه جامعه را به بحراني كه جامعه دموكراسي زده دچار شده نمي كشاند. از جهت حيات حقيقي در كل هستي وجود امام لازم است و خدا هيچگاه ما را بدون امام زمان نمي گذارد. در زمان غيبت نيز ولي فقيه از نظر اداره ي حكومت واسطه ي بين امام و جامعه است. اگر ولي فقيه را از جامعه برداريم حتماً هرج و مرج جامعه را فرامي گيرد. اگر مردم جهان ولايت فقيه را بشناسند بر حاكمان خود مي شورند و چنين حكومتي را بر كشورهايشان حاكم مي كنند.
چکیده نویس: گروه نرگس  (برگزیده استانی در مسابقات رشد 2 )