مرکز تخصصی فقه و اصول النفیسه اصفهان

ظهور آن حضرت به روایتی که  عامّه و خاصّه نقل کرده اند از کنار خانه خداست و جبرائیل در طرف راست آن حضرت و میکائیل در سمت چپ اوست ؛ و چون مُلکی که واسطه ی افاضه ی علوم و معارف الهّیه -که حوایج معنوی انسان است - جبرائیل است و ملکی که واسطه ی افاضه ی ارزاق و حوایج مادی آدمی است ، میکائیل است، کلید خزینه علوم و ارزاق ، در اختیار آن حضرت است؛ و با رخساره ای ظهور می کند که به کوکب درّی تشبیه شده است ؛و “له هیبه موسی و بهاء عیسی و حکم داود و صبر ایوب“:و برای آن بزرگوار ، هیبت و عظمت موسی و بهاء [جمال چشمگیر] عیسی و داوری داود و شکیبایی ایوب است» 

و با پوششی است که به تعبیر امام هشتم (ع) :"جامه های نور بر قامت اوست که به ضیاء و فروغ قدس روشن می شود". 

چه کسی هر دو لبم را به الف باز نمود

چه کسی جامه ی تقوا به تنم ساز نمود

خواندن سوره قل بهر من آغاز نمود

تا بدانجا که مرا تشنه ی هر راز نمود

ای معلم که تو را دانش بسیار بود

سر و جانم به فدایت که سزاوار بود

روز معلم بر شما بهترین معلمهای دنیا مبارک باد

عا رفان علم عاشق می شوند         

بهترین مردم معلم می شوند

عشق با دانش متمم می شود

هر که عاشق شد معلم می شود

پرسشی که هرازگاهی برخی از نا آشنایان با مفاهیم ناب و آموزه های درس آموز اسلام با جلوه ای روشنفکرانه بدان می پردازند آن است که :

آثار اشک برای امروز و فردای ما چیست ؟ و آیا گریه نشانه ی ضعف و زبونی نیست؟ بهتر آن نیست به جای اشک ، شادی کنیم و با خنده و قهقهه یاد و نام قهرمانان تاریخ خود را حفظ نماییم تا هرگز به ما ملت گریه و سوگواری نگویند ،بلکه ملت ما را ، با نشاط و شادکام خطاب کنند!!

پاسخ را از دیدگاه آشنایان با اسلام ناب محمدی جویا می شویم.

در نگاه صاحب نظران ، “حفظ مکتب” نخستین رهاورد اشک ارزشمند است.

آنان معتقدند نثر و شعر ، خطبه و خطابه، ندبه و نوحه و هیاهو ،شیو ه های شایسته ای برای حفظ آرمانهای آسمانی اسلام است،از این رو افزون بر بکاء، تباکی یعنی خود را به شکل گریه کنندگان در آوردن نیز دارای ارزش تلقی شده است.

“زنده نگه داشتن نهضت شهیدان به ویژه سید شهیدان آفرینش” دستاورد دیگری برای گریه است ،زیرا با ریزش اشک نهضت بقا و پایندگی می یابد . دانه های اشک ،گریه کنندگان را همرنگ محبوب می سازد.

“بسیج نیروها و نمایش قدرت توده های دین باور” در مراسم سوگواری تجلی می کند،زیرا زمان یاد آوری حادثه ها و حماسه ها،اندیشه ها را شکوفا ، احساسات را پر شتاب و یکایک اعضا را پرتوان می سازد و در مسیر همرنگی ،یکسو نگری و حرکت به سوی هدفی بلند و بالنده همگان را هدایت می کند.

“جلوه های سیاسی اشک” در نگاه پر نور پیشوایان معصوم ،سبب گردیده که در هر سال و هر فصل و به مناسبتهای مختلف نگاهی لبریز از عظمت و قداست به قشرهای مختلف در سطح جامعه معطوف شود و ملت های دین باور ،"ملت حماسه ” نامیده شوند.

حفظ افزون بر  اثر آسمانی و قدسی گریه ،”شعائر دینی و مظاهر الهی” در زمانها و مکانهای گوناگون موجب می شود که اشک و عزای خدا جویان و آرمان گرایان باعث حفظ مظاهر و مشاعر و جلوه های جاودان خدا محوری و دین باوری در گستره ی شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ می گردد و در یک سخن کوتاه با معرفتی والا ، اشکها سیل هایی می شود که سدهای بر افراشته شده از سوی دشمنان در برابر پیشبرد اهداف مکتب را خرد می کند و دلها و دیده ها را با صفای خاطر و صلابت بی نظیر به پشت سر گذاشتن یکا یک موانع تشویق می نماید.

لذا عظمت تشویق و هدایت امام رضا (ع) را به دست می آوریم که به یکی از اصحاب فرمود:

“ای پسر شبیب!هر گاه خواستی بر چیزی گریه کنی، بر حسین بن علی (ع)گریه کن.”

همچنانکه حضرت رسول اکرم (ص) خاتم پیغمبران و به او نبوت پایان پذیرفته است ، حضرت حجت (ع) خاتم اوصیا ء است و به او وصایت و امامت پایان می پذیرد ؛

و همچنانکه آغاز دین به رسول اکرم (ص)بوده است، ختم آن به مهدی موعود (ع) خواهد بود؛ در روایات عامّه و خاصّه به این نکته توجه داده شده و از رسول گرامی اسلام(ص) چنین نقل شده است:”المهدی منّا یختم الدین بنا کما فتح بنا“(مهدی از ماست و دین همانگونه که به وسیله ی ما آغاز شد ، به ما نیز پایان می پذیرد ) و بدین جهت، در آن حضرت خصوصیّات جسمی وروحی و اسمی خاتم ، ظهور کرده است.

افتتاح و آغاز دین ،و اختتام و پایان آن به دو شخص هم نام محمّد و هم کنیه ابوالقاسم و هم شکل و شمایل و هم سیرت و اخلاق ، برای اهل نظر حکایت از مقام و منزلتی می کند که فوق ادراک و بیان است!

از رسول خدا(ص)روریت شده است که فرمودند: “مردی از امّت من بیرون می آید که اسم او برابر با اسم من و خلق او خلق من است ،پس زمین را از عدل و قسط پر می کند ، همچنان که از ستم و بیداد پر شده باشد".

   عنوان آن حضرت در روایات عامه و خاصه خلیفه الله است «یخرج المهدی و علی رأسه غمامه فیها مناد ینادی هذا المهدی خلیفه الله فاتبعوه: مهدی (ع) قیام می کند در حالی که بر بالای سر او قطعه ای ابری است و در آن ندا دهنده ای است که ندا می دهد: این مهدی خلیفه ی خداست، پس او را پیروی کنید»؛ و چون «الله» اسم ذات مستجمع جمیع صفات و اسمای پروردگار است، اضافه ی کلمه ی «خلیفه» به الله دلالت دارد که آن حضرت، آیه و نشانه ی جمیع اسمای حسنای الهی است.

مهدی بیاکه شیشه ی دلها شکسته شد               قلب رسول و حرمت مولا شکسته شد

با  یک  لگد به   آن در نیم  سوخته  ز کین                عرش خدا و پهلوی زهرا شکسته  شد.

 فاطمه (س) کتاب فضائل علی (ع) را در4  محور  بنیادین گشود تا فردا و فرداهای تاریخ،همگان با مطالعه ی گفتار گرانبار وی پی به حقایق هستی برند و راه را از بیراهه  ها تشخیص دهند.

در فصل نخست ، علی (ع)  را در برابر خداوند عبدی تمام عیار معرفی می کرد که بسیاری از شبها از شوق عبادت و ترس فراوان بر روی خاک نخلستانها مدهوش می شود!!

در فصل دوم ، او را نسبت به رسول خدا می سنجید و می فرمود ، علی بهترین جانشین پیامبر ، برادر،امام برگزیده و دوست بی همانند رسول الله است.

در دیگر  فصل سخن از مقام امامت و ولایت امیر مومنان (ع) نسبت به امت اسلامی به میان می آورد، او را “امامی ربانی و الهی ” ، “آفریده ای روشن و نورانی” و “جایگاه اصلی و بنیادین امامت پیشوایان الهی” معرفی می کرد که تنها او شایسته پیروی و لیاقت خلافت و رهبری امت اسلام را خواهد داشت.

فاطمه (س) این فصل از ویژگی های شایسته ی امام را با نقش هدایت و رهبری راستین او چنان تأثیرگذار می دید که برای تحقق امامت و خلافت آن حضرت زبان به بیان فدای جان خویش برای امام گشود و خود را آماده این فداکاری نمود.

مقام بلند مرتبه شیعیان علی (ع) در امروز و فردای حیات فصلی دیگر از صفات آن حجت تالهی است که از سوی یاس یاسین (ص) بیان شده است . آن بانوی با بصیرت با اعتقادی قلبی سخن پدر را بازگو میکرد و علی و شیعیان او را اهل بهشت برین خداوند می دانست.

ابی جعفر (ع) فرمودند: “موسی (ع) در نظر اول به آنچه که به قائم آل محمد (ص) عطا می شود نظر کرد. پس گفت: پروردگارا مرا قائم آل محمد (ص) قرار  بده؛ به او گفته شد: او از ذریه ی احمد است ؛ در نظر دوم نیز همان را که در نظر نخست یافته بود یافت و درخواست خود را تکرار کرد و همان پاسخ را شنید در نظر سوم هم چنین شد".

با آنکه موسی ابن عمران پیامبر صاحب عزم و کلیم الله است و پروردگار او را با 9 آیه مبعوث کرد با این وصف، آیا چه مقام و منزلتی را برای حضرت حجت (ع) دیده بود که آرزویش را داشت و سه مرتبه آن را درخواست کرد؟!

آرزوی مقام آن حضرت از جانب موسی واقعیتی است که نیاز به حدیث و روایتی ندارد، زیرا تنها امامت آن حضرت بر پیغمبر صاحب عزمی مانند عیسی در نماز، برای تقاضای این مقام کفایت می کند.

گذشته از این ، نتیجه خلقت عالم و آدم و ثمره بعثت تمام انبیاء از آدم تا به خاتم در 4 امر خلاصه می شود.

الف: اشراق و پرتو افکنی نور معرفت و عبادت خدا بر عرصه گیتی

ب: احیا و زنده کردن زمین به حیات علم و ایمان

ج: حکومت حق و زوال باطل

د: عمل کردن و وا داشتن همه مردم به قست و عدل

آری ظهور تمام این آثار به دست قائم آل محمد (ص) است و این مقامی است که آرزوی تمام انبیاء از آدم تا به عیسی است.

از کتاب به یاد آخرین خلیفه پروردگار، ص 29