آقا اجازه!دست خودم نیست خسته ام ***  در درس عشق ، من صف آ خر نشسته ام*** یعنی نمی شودکه ببینم سحر رسید ؟*** درس غریب ” غیبت کبری” به سر رسید؟*** آقا اجازه ! بغض گرفته گلوی مان*** آنقدر رد شدیم که رفت آبرویمان*** استاد عشق!صاحب عالم! گل بهشت*** باید که مشق نام تو را تا ابد نوشت***