مرکز تخصصی فقه و اصول النفیسه اصفهان

?پدرم خيلی زيبا و مؤثر به ما تذکر می‌داد. دعوا کردنش هميشه غير مستقيم بود؛ يعنی اصلا دعوا نمی کرد و سرمان داد نمی کشيد.

وقتی کار اشتباهی می کرديم، صدايمان می کرد و ما را می برد توی اتاقش. می نشستيم کنار هم.

بابا سوره ی والعصر را می خواند. حالا من دل توی دلم نبود که من چی کار کردم!؟

?آن قدر زيبا و با ادب حرف می زد که به خودم قول می دادم ديگر اشتباهم را تکرار نکنم.

✍ فرزند شهيد سپهبد صيّاد شيرازی

✅امام علی علیه السلام:
بهترین چیزی که پدران برای فرزندان به ارث می گذارند، ادب است…

? غررالحکم، ص۳۹۳

♦️ قال الصادق علیه‌السلام: ليس من شيعتنا مَن قال بلسانه و خالفنا فی أعمالنا و آثارنا…

♦️ امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که به زبان دم از تشیع زند
اما در عمل برخلاف اعمال و کردار ما عمل کند از شیعیان ما نیست.

? وسائل الشیعه، ج ۱۵،ص ۲۴۷

بعضیا تا حرفی از مرگ جلوشون زده میشه، اخم میکنن و میگن چرا از مرگ حرف میزنید و ناامیدی رو گسترش میدید، به زندگی فکر کنید و امید رو تقویت کنید،
اما این نگرش با ظاهر قشنگش با آموزه های دین ما سازگار نیست:

?امام صادق عليه السلام:

?ياد مرگ، خواهش‏های نفس را می‏ميراند،
?ریشه های غفلت را ريشه ‏كن می‏كند،
?قلب را با وعده‏ های خوب خدا نيرو می‏بخشد،
?طبع انسان را نازك و رقیق می‏سازد،
?علائم هوس را در وجود آدم درهم می‏شكند،
?آتش حرص را خاموش می‏سازد
? و دنيا را در نظر انسان كوچك می‏كند.

✨ذِكرُ المَوتِ يُميتُ الشَّهَواتِ في النَّفسِ، ويَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَةِ، ويُقَوّي القلبَ بمَواعِدِ اللّه، ويُرِقُّ الطَّبعَ، ويَكسِرُ أعلامَ الهَوی ويُطفِئُ نارَ الحِرصِ، ويُحَقِّرُ الدُّنيا.

?بحار الأنوار: ج 6 / ص 133 - منتخب ميزان الحكمة: 51

خداى من! چگونه تو را بخوانم در حالى كه نافرمانیت کرده ام!
و چگونه تو را نخوانم، در حالى كه تو را مى شناسم!

?بحارالأنوار ج 94 ص 121

امام على (علیه السلام):
أيُّها النّاسُ، اتَّقوا اللّه‏َ ؛ فما خُلِقَ‏امرؤٌ عَبَثا فيَلهوَ، ولا تُرِكَ سُدىً فيَلغوَ !؛

اى مـردم ! از خـدا بترسيد ؛ زيرا هيچ كـسى عبث آفريده نشده‏است، تا به سرگرمى و غفلت گذراند و مهمل رها نشده است تا بيهودگى كند.

(نهج البلاغة، حكمت 370 - منتخب ميزان الحكمة، ص 504)

?امام على عليه السلام:

?از همنشينى با دوست بد بپرهيز، كه دوست بد، همنشين خود را به هلاكت مى افكند و يار خود را به نابودى مى كشاند

?غررالحكم حدیث 2599