?پدرم خيلی زيبا و مؤثر به ما تذکر می‌داد. دعوا کردنش هميشه غير مستقيم بود؛ يعنی اصلا دعوا نمی کرد و سرمان داد نمی کشيد.

وقتی کار اشتباهی می کرديم، صدايمان می کرد و ما را می برد توی اتاقش. می نشستيم کنار هم.

بابا سوره ی والعصر را می خواند. حالا من دل توی دلم نبود که من چی کار کردم!؟

?آن قدر زيبا و با ادب حرف می زد که به خودم قول می دادم ديگر اشتباهم را تکرار نکنم.

✍ فرزند شهيد سپهبد صيّاد شيرازی

✅امام علی علیه السلام:
بهترین چیزی که پدران برای فرزندان به ارث می گذارند، ادب است…

? غررالحکم، ص۳۹۳